 |
 |
 |
Habarana
Habarana is een kleine stad in Anuradhapura District van Sri Lanka
Habarana is een populaire toeristenbestemming voor safariminnaars aangezien het het uitgangspunt voor safari in de nabijgelegen wildernis Habarana en Minneriya heiligdom is en zwaar door olifanten wordt bevolkt . Het berijden achterop een olifant is een ware belevenis in deze kleine stad. Habarana is dichtbij gesitueerd aan Achtste Wonder van de Wereld Sigiriya en is gelegen aan de belangrijkste weg van Colombo aan Trincomalee & Polonnaruwa. De bevolking van de stad zou op het gebied van 5000-10.000 moeten zijn.
In Habarana gaat u een echte olifantenrit maken! Ja, u leest het goed! Bovenop een echte, grote olifant!! U zit in een grote mand bovenop zijn rug en maakt een avontuurlijke rit door de bossen en zelfs door het water!
 |
 |
Je kan lokale dorpjes bezoeken tijdens een rit in een ossenwagen. Vanuit deze kar heeft u een mooi uitzicht op de Sigiriyarots en haar omliggende groene omgeving.
 |
 |
Sigiriya
Sigiriya ligt in het binnenland van Sri Lanka. De plaats is bekend om de Leeuwenrots, een granietrots met bovenop het paleis van koning Kasyapa uit de 5e eeuw. Later werd het een klooster. Nu is het niet meer dan een ruïne.
Het complex is gebouwd door koning Kassapa I (473-491). Na zijn dood werd het een klooster. Volgens een alternatieve theorie voltooide hij het complex, dat zijn vader koning Dhatusena was begonnen. In de 14e eeuw werd het complex verlaten.
 |
 |
Het complex
De tuinen, die door grachten zijn omgeven, zijn ommuurde terrassen waarin vele waterpartijen voorkomen.De citadel boven op de rots diende ook als paleis. Het is nu slechts een ruïne. In enkele cisternen werd het regenwater opgevangen. Aan de noordzijde van de rots bereikt men halverwege de steile beklimming via trappen de Spiegelwand. Hierop zijn fresco's afgebeeld van 'wolkenmaagden'. Iets hoger is het terras met de restanten van de Leeuwenpoort. De naam Sigiriya, dat 'leeuwenrots' betekent, is hier aan ontleend.
 |
 |
Kassapa stond in het vroege ochtendlicht uit te kijken over de waterrijke tuinen met fonteinen, vijvers en eilandjes met prieeltjes. De citadel waar zijn woonvertrekken zich bevonden, bond een schitterend uitzicht over de omgeving; vol bewondering keek hij naar het resultaat van jarenlange arbeid. Zijn magnifieke paleis, omgeven door lusthoven, fonteinentuin en paviljoens, was het mooiste dat ooit was gebouwd. Het hof in Anuradhapura verbleekte hierbij. Niemand zou zijn gezag ooit betwisten...
Geschiedenis
Van 477 tot 495 was Sigiriya de hoofdstad van het Singalese koninkrijk.
Bezienswaardigheden
* De Spiegelwand is de grootste attractie. Op deze wand zijn zo`n 500 fresco's afgebeeld van o.a. 'wolkenmaagden'.
* Het schitterende uitzicht boven op de rots is zeker de moeite waard.
SRI LANKA: PALEIS EN LUSTHOVEN
 |
Een schuiloord
Het paleis en de lusthoven van Sigiriya dateren uit de 5e eeuw na Chr. en behoren tot de mooiste woonverblijven uit die periode die in Azie zijn overgebleven. Dit unieke monument, gelegen op een steil uitstekend stuk rots van ongeveer zoo meter hoog en omgeven door uitgestrekte tuinen, werd gebouwd en bewoond door slechts 66n koning, Kassapa I. Volgens de kronieken van Culavamsa vermoordde Kassapa in 473 zijn vader koning Dhatusena, en verbande hij zijn broer, de rechtmatige erfgenaam, van het eiland. Uit angst dat zijn broer zou terugkeren, verplaatste Kassapa zijn hof van de traditionele hoofdstad Anuradhapura naar Sigiriya. Hier in dit droge deel van Sri Lanka bouwde hij een indrukwekkend complex van 40 hectare, bestaande uit hoven, watertuinen en een citadel. Het lijkt echter waarschijnlijker dat de nieuwe heerser niet uit angst, maar uit politieke overwegingen een nieuwe hoofdstad wilde stichten. Kassapa bouwde in Sigiriya een paleis dat zo monumentaal was dat niemand zijn positie nog in twijfel durfde te trekken.
 |
De Leeuwenrots
 |
 |
Het grandioze paleis van Sigiriya bestond uit een buitenhof, een binnenhof en een citadel. De buitenhof werd omgeven door een 9 meter hoge muur en een 35 meter brede slotgracht. Hierbinnen leidde een laan naar een volgend ommuurd terrein waarbinnen symmetrisch aangelegde watertuinen met reservoirs, fonteinen en vijvers met kleine tuinhuisjes op kunstmatige eilandjes, de landschapsarchitectuur bepaalden. De binnenhof lag iets hoger op een aantal terrassen die waren bezaaid met paviljoenen, grotten en bepleisterde rotsen. Boven op de rots lag de citadel die te bereiken was via een lange trap die uitkwam op een versierde galerij. Deze bijna 150 meter lange galerij leidde langs de voorkant van de rots naar een terras aan de noordkant waar het stenen hoofd en de poten van een enorme leeuw stonden. Hier is ook de naam Sigiriya, Leeuwenrots, aan ontleend. Via een trap in de bek van deze leeuw bereikte de bezoeker uiteindelijk de citadel. De macht van de koning was bijna niet duidelijker uit te drukken. De top van de rots was bedekt met gebouwen, hoven en waterbassins op kunstmatig aangelegde terrassen. Op het hoogste terras lagen de koninklijke vertrekken met een magnifiek uitzicht over het gehele complex.
 |
 |
Een verbetering van de natuur
 |
 |
Voor de bouw van dit omvangrijke paleis moest eerst het landschap worden aangepast. De talloze paviljoenen en woonverblijven in de citadel en de binnenhof werden aangelegd op kunstmatige terrassen. Deze terrassen waren gemaakt van gelaagd gesteente en werden door walmuren van natuursteen of baksteen op hun plaats gehouden. De muren van de verblijven waren vastgeklemd in geulen die in de aangrenzende rotsen waren uitgehakt. Ook voor de watertuinen, een opvallend staaltje vroegmiddeleeuwse waterbouw, werd gebruik gemaakt van de landschappelijke kenmerken. Het regenwater werd boven op de rots opgevangen in reservoirs. Het belangrijkste in de rotsen uitgehakte spaarbekken mat 21 bij 24 meter en was zo'n 4 meter diep. Vanuit deze reservoirs werd het overtollige water naar de watertuinen beneden geleid. Dit ging via kalkstenen pijpen, die met metalen banden aan elkaar waren bevestigd, of via goten die in de rotsen waren uitgehakt. Op de vlakke gedeelten van de lusthof stroomde het water door buizen van (bak)steen die in vulklei waren vastgezet. Deze van sluizen voorziene toevoerbuizen leidden naar hoger gelegen vijvers en lager gelegen, ingewikkelde stelsels van vijvers, kanaaltjes en kalkstenen fonteinen. De fonteinentuin, het kroonjuweel van de lusthoven, bevond zich bij de westelijke ingang waar de waterdruk het grootste was. Het resultaat van al deze menselijke inspanningen was magnifiek. De uitgestrekte tuinen vormden met de vele waterpartijen, fonteinen, paviljoens en grotten een schitterend schouwspel. Het eindresultaat is des te verbazingwekkender als men bedenkt dat deze lusthoven in het droge gedeelte van Sri Lanka werden aangelegd. Het is dan ook niet vreemd dat de tuinen van Sigiriya de landschapsarchitectuur van de latere Mogol heerschappij beïnvloed hebben.
 |
 |
De hemel op aarde
 |
 |
Het paleis van Sigiriya was echter meer dan een woonverblijf, meer dan een hof van een machtig heerser. Sigiriya was een poging om de hemel op aarde te bouwen. Kassapa koos weloverwogen het ontwerp en de locatie van zijn paleis. Hij had hierbij slechts een doel voor ogen: Sigiriya moest een afspiegeling voorstellen van het mythische Alakamanda, het paleis van koning Kubera, op de berg Meru in het hart van het heelal. Deze berg is zo helder dat hij de 'spiegel van de hemelmaagden' wordt genoemd. Het paleis van Kubera dat volgens overlevering via de Himalaya te bereiken is, ligt aan de oever van het Anotatta-meer bij de lusthof Caitraratha. De bewoners van het marmeren paleis genieten van een ongekende rijkdom en worden niet geplaagd door menselijke ongemakken.
Dit hemelse landschap zien we terug in Sigiriya, dat ook aan zijn eigen spaarbekken ligt en wordt omgeven door prachtige lusthoven. Iedere bezoeker die de koning wilde begroeten in zijn met kristallijnen kalksteen bedekte citadel, moest na het doorkruisen van de lusthoven over de bepleisterde rotsen op de binnenplaats klimmen, wat herinnert aan de besneeuwde toppen van de Himalaya. Via de Spiegelmuur galerij waarvan de wanden in zachte pasteltinten beschilderd waren met luchtige muurschilderingen van de bliksemprinsessen en de wolkenmaagden, bereikte de gast uiteindelijk de vorst. Het was een ieder duidelijk dat Kassapa in Sigiriya zijn eigen Alakamanda had gecreëerd en dat de vorst die hier verbleef zichzelf uitriep tot Kubera op aarde.
 |
 |